Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem spadkowym, najbliższa rodzina osoby zmarłej ma prawo do dziedziczenia ustawowego. Nie oznacza to jednak, że testator za życia musi zgodzić się z podziałem narzuconym przez prawo. Jeśli dziedziczenie ustawowe nie jest satysfakcjonujące dla osoby dzielącej swój majątek, może ona wyłączyć konkretnych bliskich z dziedziczenia. Jak prawidłowo przeprowadzić wyłączenie z dziedziczenia?
Wyłączenie od dziedziczenia
Do najbliższych testatora zaliczana jest rodzina i zwykle jest tak w rzeczywistości. Wówczas osoby te mają prawo do dziedziczenia ustawowego. Bywa jednak i tak, że spadkodawca nie chce, by osoba, która ma prawo do dziedziczenia ustawowego, weszła w posiadanie jego majątku. Wówczas konieczne jest dokonanie wyłączenia od dziedziczenia wszystkich lub tylko niektórych najbliższych. Aby mieć pewność, że proces zostanie przeprowadzony z dochowaniem wszelkich formalności, najlepiej przeprowadzić go z pomocą adwokata. W takiej sytuacji testator musi zawrzeć w testamencie zapis, w powołuje osoby wskazane do dziedziczenia oraz wskazuje te, które nie mają po nim dziedziczyć. Jest to tzw. testament negatywny. Zapis ten nie musi być poparty żadnym wyjaśnieniem. Wyłączenie od dziedziczenia może nastąpić również na mocy orzeczenia sądu – w przypadku niegodności dziedziczenia i wyłączenia od dziedziczenia ustawowego małżonka spadkodawcy.
Jakie są następstwa wyłączenia od dziedziczenia?
Należy pamiętać, iż przeprowadzenie wyłączenie konkretnej osoby od dziedziczenia nie jest jednoznaczne z jej wydziedziczeniem. Wyłączenie od dziedziczenia nie oznacza pozbawienia osoby wyłączonej prawa do zachowku po zmarłym. Mimo iż spadkodawca wyłączył daną osobę od dziedziczenia ustawowego, spadkobierca może wystąpić o zachowek po zmarłym bliskim. Co ważne, odwołanie wyłączenia od dziedziczenia może nastąpić jedynie w wyniku zmiany lub odwołania testamentu.
Czytaj także: Postępowanie w sprawie stwierdzenia nabycia spadku- kiedy jest potrzebne?
KANCELARIA ADWOKACKA ADWOKAT DARIA ŻMUDZIN 